Bazylika św Mikołaja Cudotwórcy w Bari (wł Basilica di San Nicola di Bari) jest to romańska bazylika mniejsza, znajdująca się w mieście Bari, stolicy włoskiej prowincji Apulia. Bazylika ta uważana jest za symbol miasta i jeden z najcenniejszych zabytków architektury romańskiej we Włoszech. Jest ona celem pielgrzymek zarówno dla katolickich, jak też prawosławnych wiernych.

Początek budowy katedry łączy się ze sprowadzeniem w 1087 roku do Bari z małoazjatyckiej Myry relikwii świętego, po zdobyciu miasta przez muzułmanów. Tymczasowo relikwie te były przechowywane w miejscowym klasztorze benedyktynów. Na lokalizację przyszłej świątyni, zgodnie z sugestią opata Eliasza, wybrano teren, na którym wznosił się niegdyś pałac bizantyńskiego namiestnika (Katepano), zniszczony podczas najazdu Normanów.

W 1098 roku, w krypcie nieukończonej jeszcze bazyliki odbył się sobór, zwołany przez papieża Urbana II, w którym brało udział około 185 arcybiskupów, biskupów i opatów, jak również niższych rangą duchownych. Budowa świątyni zakończyła się prawdopodobnie w 1103 roku.

Dla polskich turystów istotną informacją jest to, że w katedrze pochowana została polska królowa Bona Sforza d’Aragona.